Pariz, koji se ovih dana guši u visokoj koncentraciji po zdravlje opasnih čestica u zagađenom zraku, nije jedini grad u Evropi koji se hvata u koštac sa ovim problemom, a rješenja ima više – od smanjenja brzine do “par-nepar” vožnje.
U Briselu, prijestolnici Belgije koja, također, bilježi vrhunac zagađenja, brzina kretanja vozila po gradu je ograničena na 50 kilometara na sat na svim saobraćajnicama, uključujući i one na kojima je u drugim gradovima obično dozvoljeno preć 70 kilometara za sat vremena, piše francuski list “Figaro” (Le Figaro).
I na više dionica belgijskih autoputeva, naročito na onima koje vode ka prijestolnici, brzina vožnje je ograničena na 90 umjesto na 120 kilometara na sat.
Ove mjere, praćene besplatnim uslugama javnog prijevoza, u Belgiji kao i u Francuskoj su privremene i primijenjuju se samo kada nivo zagađenja zraka dostigne maksimalne vrijednosti, napominje pariški dnevnik.
Isti problem prisutan je i u Londonu, koji je kao rješenje uveo “urbanu zamku” u centru grada, izuzev noću i vikendom, a koja je omogućila da se za 70.000 smanji broj automobila u britanskoj prijestolnici.
Tokom dana, ulazak u centar Londona košta desetak eura, a kamere kontrolišu poštivanje te mjere.
“I drugi gradovi, poput Milana u Italiji, uveli su ovu mjeru, zahvaljujući kojoj se saobraćaj u centru grada redukuje u prosjeku za 14 do 22 posto“, objašnjava Alfredo Sanccez Vichente iz Evropske agencije za prirodnu sredinu.
Eksperti, međutim, upozoravaju da efekti londonske “zamke” na kvalitet zraka nisu očigledni, pošto ta mjera ima za posljedicu, na primjer, velike saobraćajne gužve na perifernim saobraćajnicama.
Poput gotovo 200 evropskih gradova, Berlin je, u borbi protiv zagađenja, uspostavio “zone niske emisije” (LEZ), odnosno zona u kojima se mogu kretati samo vozila koja ispuštaju male količine štetnih gasova.
Istu mjeru je 1996. godine uvela i Švedska, a površina na kojoj se ona primenjuje varira u zavisnosti od gradova, kao i tipovi vozila kojima je dozvoljeno da ulaze u te zone.
Generalno, ova mjera podrazumijeva kazne za teretne kamione, autobuse, ali i stare automobile koji su najveći zagađivači.
U njemačkoj prijestolnici, LEZ obuhvata površinu od 88 kvadratnih kilometara, a da bi u dozvoljenu zonu ušli, vozači automobila najprije moraju da kupe vinjetu koju moraju da zalijepe na vidno mjesto na šoferšajbi.
Ukoliko nemate odgovarajuću vinjetu, rizikujete da platite kaznu od 40 eura, upozorava “Figaro”.
Sistem vožnje “par-nepar” prva je uvela Atina, još 1982. godine, a on podrazumijeva da se tokom čitave godine, u prečniku od 23 kilometara kvadratnih, vozila čije se oznake na registracionim tablicama završavaju parnim brojem kreću samo parnim danima, dok ona sa neparnim brojem na kraju registracijskih oznaka mogu da cirkulišu isključivo neparnim danima.
Međutim, uticaj ove mjere, koja se ne primjenjuje u večernjim satima i vikendom, prilično je razočaravajući, djelimično zbog toga što su taksisti na kraju stekli pravo da se kreću po toj zoni nezavisno od brojki na tablicama.
Pored toga, neki stanovnici su zaobišli ovu zabranu kupujući još jedan auto, čije im oznake omogućavaju da se voze svakoga dana.
U Francuskoj je uspostavljena samo jedna zona sa niskim emisijama štetnih gasova, i to u tunelu Monblan, primjećuje francuski list.
U više od 30 departmana u Francuskoj izdato je maksimalno upozorenje zbog količine čestica zagađenja u zraku, što je primoralo vlasti da u periodu od petka ujutro do nedelje uveče u Il de Fransu, ali i Kanu, Ruanu i Remsu preduzmu hitne mjere, kao što je besplatan javni prijevoz, prenose danas francuski mediji.
Veliko zagađenje štetnim česticama, koje u zrak emituje industrija, grijanje na drva i naftu, kao i dizel motori prije svega u gradovima, posljedica je povišenog zračnog pritiska i hladnog vremena.
(fena)
